Aanneem kinders

Hierdie is eintlik weer ‘n klassieke geval van hoe klein ‘n mens se wêreld kan wees.  Die prentjie wat ek in my kop het van aanneming lyk basies so.  ‘n Jong meisie (dus iemand wat nog skool gaan of swot) raak per ongeluk swanger.  Sy sien nie kans vir ‘n baba nie en besluit dan om die baba weg te gee.  ‘n Maatskaplike werker gaan ‘n elle lange waglys na en besluit op geskikte ouers (wat baie streng gekeur word).  Nadat die meisie die baba gehad het, word die kind gebad en aan die geskikte ouers oorhandig.  Die meisie en die ouers ontmoet mekaar nooit nie.  Sy sien eers weer die baba as hy/sy haar graag eendag wil opsoek.

Dalk ‘n oorvereenvoudiging, ek het darem geweet ‘n mens kry privaat aannemings.  Die meisie ken toevallig die ouerpaar wat smag na ‘n kindjie.  Een hand was die ander.  Haar probleem raak hulle vreugde.  Ek het net nooit besef dat ‘n meisie kan help om die geskikte ouers te kies nie. 

Die naamloosheid van my prentjie beskerm altwee partye.  ‘n Skoon breuk is op die ou einde makliker vir die biologiese ma om te verwerk.  Tog, as jy jou voortplantingselle gee (dus 50% van ‘n baba) kan jy sekere voorwaardes stel oor die mense wat daarmee gehelp gaan word.  Het jy dus nie ‘n sê verdien as jy die baba vir 9 maande dra nie?  Maatskaplike werkers het al in die verlede droog gemaak met keuring.  Die meeste mense het in elk geval meer vertroue in hulle oordeel as in ‘n vreemdeling s’n.  Dit maak dus sin dat ‘n voornemende skenker kan help om die regte ouers te kies. 

Ek het die idee in Juno gesien en het gewonder of dit in Suid-Afrika ook moontlik is.  Ek het nou nie baie diep gekrap nie, maar dit lyk na ‘n moontlikheid by party agentskappe.  Dit word ‘n oop aanneming genoem, die biologiese ma kan self verkies om kontak met die kind te behou na die aanneming. 

Aannemings word in die Kinder Versorgings Wet van 1983 omskryf.  Maatskaplike werkers moet ‘n kind se taal, kultuur en geloof in agneem voordat daar op ‘n plasing besluit word.  Die vraag is nou of ‘n pap baba ‘n taal, kultuur of geloof het?  Persone wat getroud is en mense wat saamwoon (insluitende homoseksuele mense) mag gesamenlik ‘n kind aanneem.  ‘n Persoon wat met die kind se wettige ouer getroud is, mag ook die kind aanneem.  ‘n Mens kan ook as ‘n individue ‘n kind aanneem, mits die minister toestemming gee.

Jy mag nie vir ‘n kind betaal nie, alhoewel daar sekere kostes is wat wel gedek moet word.  Slegs kinders wie se ouers (altwee) dood is of wie se ouers (altwee) toestemming gee, mag aangeneem word.  Almal weet teen die tyd dat die biologiese pa ook regte het.  Hy kan net die regte opeis as hy skriftelik vaderskap erken het.  As net een van die ouers toestemming gee, moet die ander een daarvan in kennis gestel word.  Hy/sy kan dan toestemming vir die aanneming gee of weerhou.

‘n Pa kan nie op vaderskapregte aanspraak maak as hy die kind verlaat (desert) het en nie opgespoor kan word nie.  Hy het ook nie regte as hy nie die kind erken het of sy vaderlike pligte nagekom het nie.  Hy het ook nie regte as die kind in bloedskande verwek is of as hy die ma verkrag het nie.  As die kinderhof beslis dat dit moontlik is dat hy die ma verkrag het (en hy dus nie vervolg is nie), het hy ook nie regte nie. 

Nog ‘n interessante blokkie is dat die biologiese pa sy kind by die ongehude kan aanneem.  As ek dit dus reg verstaan (en my inligting is nie verouderd nie), kan hy nie sy regte as vader opeis as hy nie die kind aangeneem het nie.  Kan hy dan verantwoordelik gehou word vir sy pligte teenoor die kind?  Sou hy wel later met die ma trou, is aanneming nie nodig nie, want met sy huwelik sal wel regte oor die kind kry. 

Laastens – die wet vereis nie dat ‘n kind se HIV status aan voornemende ouers bekend gemaak word nie.  Baie agentskappe sal dit wel doen.  Baie agentskappe sal nie dat HIV positiewe ouers kinders aanneem nie.  Dit is egter onwettig om ‘n HIV toets te vereis.

Blogvraag:  Boeke:  Wie is Edward Leeford (Monks) se halfbroer? 

Blogantwoord:  Domkrag was reg met John Dunlop. 

Vrywaring:  Die inligting in die skrywe is nie nagegaan of deur ‘n persoon met regskennis geskryf nie.  Dit kan dus nie as ‘n bron aangewend word nie.